Even tussendoor...

...om te vertellen dat ik vanuit mijn bed internet. HEERLIJK!!! Oh, ik kan me even helemaal afsluiten voor alles om me heen. Ik ben helemaal in mijn nopjes. Te weten dat ik gewoon kan mailen, chatten en bloggen zonder dat er iemand buiten kan wachten. Ergens voelde ik me op de puterkamer nooit helemaal op mijn gemak. Al is het daar qua Skypen weer wel meer prive denk ik. Buiten de tent kan iedereen gewoon meeluisteren natuurlijk. Net even lekker met Fri gechat, mooi dat het een heel ander gesprek was dan we normaal zouden hebben. Toch de omgeving he?

Verder nog even een Ronald update (weet zelfs fri nog niet helemaal, want er zijn weer ontwikkelingen). Vandaag de afspraak die we donderdag al met Hans hadden gemaakt nog even versterkt met Ronald alleen. Ik heb het hier van te voren met Hans over gehad en tot het besluit gekomen dat zelfs als Ronald me hierin niet zou respecteren ik tenminste mijn grenzen aan heb gegeven. Het gesprek ging goed, voor zover dat goed kan gaan. En Ronald leek het te begrijpen. Maar helaas, de kinderachtige pesterijtjes begonnen niet snel erna. Hij zegt alleen de echt belangrijke dingen (volgens afspraak) maar wenst me uit nijd geen smakelijk eten meer, terwijl ik dat wel doe. Na het eten zet hij ongevraagd muziek op, terwijl hier de regel is dat je dat vraagt en als er 11 mensen zijn waarvan er 1 geen muziek wil gaat de rust voor. Toen ik Ronald erop wees zei hij nooit van die regel gehoord te hebben, en hij nam het natuurlijk ook niet aan. Toen ik zei dat hij dan mijn afdroog af kon maken als hij het niet uitzette zei hij ok, en ik vertrok. Toen ik net terug kwam om mijn kruikje te maken stond mijn afdroog er nog. Kort erop viel er een steen op de buitentafel, en zag Ronald erna langs het raam lopen. Hij probeerde me bang te maken denk ik. Ten eerste was dat mislukt, want er vallen wel vaker stenen, maar als je het dan toch doet zorg dan dat je niet te zien bent. Die vent laat zich zo kennen dat ik er om moet lachen!! Dus als je een les te leren hebt, maakt niet uit welke, Ronald helpt je met alle liefde, en het mooie is dat hij dat zelf niet weet. De volgende les die ik van hem krijg (vandaag begonnen) "Hoe spelletjes te herkennen en er mee om te leren gaan" Wanneer wil ik wel en wanneer niet meedoen. Nog een les, maar die gaat gewoon door: "Hoe bij mezelf te blijven en vanuit mijn basis te reageren ipv uit mijn dak te gaan. Een vrouw hier vertelde net dat een manier is om in jezelf te zeggen: "I'm sorry, forgive me, I love you" Ik denk dat ik dat een hele positieve manier vind om tot 10 te tellen en bij mezelf te blijven. Die ga ik zeker in praktijk brengen! Nou, dat was niet even, ik ga aan mijn huiswerk... Ik heb het nu gebruikt als dagboek terwijl ik het daar ook nog in wil schrijven. Misschien schrijf ik het straks even over.

Ik ben in iedergeval blij dat ik deze stap heb genomen, dat ik vandaag met die vrouw heb gesproken, en dat ik Ruup morgen op Skype zie!