Het besluit is genomen...

Gister heb ik besloten 27 augustus naar huis te komen. De keuze viel in het begin zwaar, maar toen ik er met een vriendin van Hans over sprak zei ze dat het niet erg is om fouten te maken. En dat maakte de keuze op zich niet makkelijker, maar wel het maken van de keus een stuk minder zwaar. Ook besefte ik me dat als ik hier vertrek dat niet voor altijd is, die vreemde overtuiging had ik, dat ik er nu van moest genieten omdat ik hier anders nooit meer kom. En ook toen ik dat Hans vertelde reageerde hij zo oprecht verbaasd dat ik er zeker van ben dat ik altijd welkom blijf! Hoe ik aan die overtuiging kom weet ik niet, maar het luchte enorm op toen ik erachter kwam dat dat niet waar was.

Nu rijd ik 27 augustus met Hans en Vanina mee naar Eindhoven, hopelijk met al mijn spullen, maar anders komen die later wel. Daar komt Ruup me ophalen of ik ga met de trein en Hans brengt mijn spullen dan later dat weekend omdat hij toch nog naar Alkmaar gaat. Maar dat is nog even bekijken hoe het loopt. Ik slaap dus over 10 nachtjes weer in mijn eigen hemelbed met mijn katten en mannetje om me heen. Dat zal wel even wennen worden binnen!

Nu zit ik ineens in een heel gekke periode. Ik heb 4 maanden nergens last van gehad, maar nu ga ik liever vandaag dan morgen naar huis, het lijkt wel heimwee! Ik heb nergens meer zin in, ik werk veel als afleiding en eten zou beter kunnen. Aan de ene kant heb ik enorm veel zin in thuis, ik mis de geur van de zee, dansen, mensen om me heen, de duinen, Amsterdam (serieus verrassend!), de katten, mijn tuin, mijn huis enz. Aan de andere kant heb ik hier de afstand om me niet al te veel druk te maken over dagelijkse dingen thuis. Ik moet uitkijken me niet te verliezen in verhalen van vriendinnen en familie, dat ik niet meer meelijd want daar help ik niemand mee. Verder zal ik moeten zorgen dat ik aan de gang blijf en niet terugval in mijn oude patroon, ik geloof niet dat de kans groot is, maar ik vind dat wel heel spannend op dit moment, hoe dat zal gaan. Achter de pc gaan zitten en nergens aan denken is toch echt een grote verleiding voor mij. En er gaat sowieso veel veranderen! Ik ga mijn rijbewijs halen, ik wil iets gaan doen dat ik thuis in mijn eigen tijd kan doen maar wel met mensen. Ik weet nog niet wat maar ik denk aan iets als Reiki behandelingen maar dan iets dat me meer aanspreekt. Daar ga ik ook naar opzoek. Ik heb een reintegratieburo gemaild met de vraag me daarmee te helpen. Verder wil ik in huis veel gaan doen en nog een paar weken vrijwilligers werk gaan doen in Elst, maar daarover wacht ik nog op mail. En ik heb veel mensen leren kennen hier waar ik graag contact mee houd (waaronder Elst). Ik ga een spannende nieuwe tijd tegemoed!

Ondertussen ben ik hier ook al afscheid aan het nemen, en dat is best vreemd. Ik ben al thuis en toch nog hier. Ik heb wel besloten er nog van te genieten zolang ik hier ben maar dat is niet makkelijk! Ik ga straks beginnen met inpakken want ik lig 's avonds tot 2 uur wakker te bedenken hoe ik dingen zo goed mogenlijk inpak en wat ik achter zou kunnen laten. Dan kan ik beter maar beginnen want anders blijf ik wakker liggen de komende tijd. Gelukkig wordt het donderdag beter weer en kan ik nog even genieten dan de tuinen, de zon en ik hoop dat de vlinders nog even terug komen! Ik geniet wel erg van de koolmeesjes in de keuken, maar verder zie ik het allemaal niet zo erg meer. Ik hoorde net dat er volgende week nog menen komen, gelukkig. Ze komen wel voor een workshop week, maar dan is de energie in iedergeval weer even anders als dat wel met zijn 3en zijn.

Nou, tot over 2 weken! Ik heb wel besloten de tijd te nemen terug te komen en ik niet als een gek iedereen wil gaan bezoeken of uit te nodigen. Vorige keer die week tussendoor thuis is echt te overweldigend geweest en ik wil me er nu niet weer in verliezen. Ik zie wel hoe het loopt... Het weekend na mijn terugkomst ben ik in iedergeval weer vertrokken, daarna zie ik nog wel. Tot snel!