To go or not to go, that's the question....
13 mei 2009 - Bergen Nh, Nederland
Vandaag kreeg ik een smsje van mijn "buuf en France" dat ze dinsdag of woensdag weer terug ging en dat ik mee kon rijden als ik wilde. Eigenlijk vroeg ze of het al kon wennen en ik zei dat het me zwaar viel, dat was dus haar antwoord. Dat maakte me nogal aan het twijfelen, wel, niet, wel, niet... Rupert vindt het niet echt leuk maar zegt dat hij me niet tegen wil houden als ik besluit te gaan. Aangezien ik nu nog kan en volgend jaar misschien wel een baan heb. En ik vind dat hij wel een punt heeft, laat ik na 10 jaar hart werken aan mezelf eens genieten van mijn WAO status :-p (en nóg harder aan mezelf werken in dezelfde tijd).
En als je je ooit afvroeg of toeval bestaat... De tandarts staat op maandag geplanned (pijnklachten) en de premiere van het dansstuk is op zaterdag (daar kwam ik uiteindelijk voor terug) dus ook daar hoef ik niet voor te blijven.
Ik heb Lothlorien gemaild en wacht nu op antwoord. En na hun antwoord ga ik het UWV bellen om te onderzoeken of ik toestemming kan krijgen...
En dan wil ik mijn lieve schoonvader nog even bedanken voor het indrukwekkend mooie bankje dat hij voor ons heeft gerepareerd en geschilderd. En mijn vent voor de mooie gele trap. Dat was ik in de consternatie helemaal vergeten te vertellen!
Wordt vervolgd....
liefs
Wat erna komt komt er na. Je leeft nu!!!!!!!!!!!!!!
Je gaat er wel helemaal voor he... Die arme Rupert heeft maar te lijden :p.
Maar ik snap je twijfel enzo... Doe wat goed voelt ;)
Nog meer bewijs dat mijn vader op Ruup lijkt (niet alleen kwa patchouli): hij had de hele huiskamer opnieuw gewit toen mijn moeder thuiskwam uit Canada! Alleen (omdat Laurens was vergeten langs te gaan :p )!
Ow enne, tis denk ik: Mensch, durf te leven!
Maar dat durf jij wel geloof ik :) . Hoe lang wil je gaan nu?
Logisch dat je mannetje er moeite mee heeft, wie zou dat niet hebben? Maar als jij aan jezelf voelt dat je nog even verder moet daar, dan moet je het doen. Kan alleen maar betekenen dat je straks weer als één geheel terug komt, namelijk als jij ;-)
De kans is heel groot dat ik in die 2 maanden helemaal niks hoor van het UWV. Ik hoor namelijk al maanden niks dus waarom nu ineens wel? Maar ik weet niet of ik wel lekker zit daar met het idee dat ik elk moment gebeld kan worden door hun of door Rupert dat ik een uitnodiging heb ontvangen. En terug komen is het probleem niet, er rijd een trein en er gaat regelmatig iemand terug naar Nederland...
Ik denk dat ik aan dit idee gewoon maar weer even moet wennen.
Ergens in mijn achterhoofd speelt steeds dat ik het UWV maar beter kan laten slapen. In het ergste geval ben ik mijn uitkering kwijt, maar wel een hele ervaring rijker!
Maar voor alsnog heb ik geen mail uit Frankrijk. Of het is er ontzettend druk (oei, ze zijn met zijn tweeen en hebben een klas kinderen als ik het me goed herinner!) of ze denken er wel heel hard over na! Maar ik denk het eerste nu ik er zo eens over nadenk...
Gaat t oefenen lekker? Ik hoop echt zo dat we zaterdag met z'n allen iets neer kunnen knallen! We gaan ze versteld laten staan!
*KNAL*
En tuurlijk heb je (Rupert) liever dat ze niet gaat, of dat je mee zou kunnen. Vin t dapper dat je zegt dat je r toch laat gaan. En ondanks dat je t bar van harte gunt mag je t r best n beejte moeilijk mee hebben hoor! En dan zal ik proberen wat vaker langs te komen dan vorige keer :)
Oh, nóg n leuk nieuwtje..............
Ik heb de beurs!!! Agi goes Budapest!!! Wiehieee :D
En..... niet alleen heel dansend Bergen, ook al die andere mensen die alleen komen om te kijken en zelf nog nooit een danspas hebben gezet ;)
*KNETTER*