Lekker weertje he buurman?

De zomer is hier losgebarsten, het is hier vandaag denk ik 22 graden, en ik voel de zon nog op mijn schouders. De krekels tjirpen de poten van hun lijf op het veldje hier verderop. Alles gonst en zoemt. Het licht is zelfs al zomers zo 's avonds! Het enige dat niet klopt is zijn de piepende muren, de kleine vogels zijn nog niet uitgevlogen. Het stikt weer van de vlinders, die waren een tijd weg met de kou en ik ben blij dat ze terug zijn. Oh en het ruikt zo lekker!!!

Met mij gaat het sinds een dag of 4 erg goed! Ik zit lekker in mijn velletje, vind mijn werk leuk en heb leuke gesprekken met Hans en Vanina. Tijdens een dip zat ik Ruup te mailen en hem te vertellen dat hij zich geen zorgen hoefde te maken omdat het morgen wel beter zou zijn maar ik het even kwijt moest. Ik mailde ook dat ik dat stromme bandje dat ik naar huis wilde meer dan zat was en ik rust wilde in mijn hoofd. Prompt was het stil! De dag erna heeft het bandje nog een doorstart geprobeerd te maken, maar ik heb de stekker gevonden dus sindsdien is het eigenlijk stil. Sinds het stil is ben ik veel rustiger, vind ik werkjes leuk die waar ik eerder boos en gefrustreerd van zou zijn geworden (ik heb 2 dagen planken staan schuren en ik vond het fantastisch!). Zelfs 's avonds kan ik me goed vermaken, soms zit ik op mijn bedje te genieten van de bijzondere ervaring die het toch eigenlijk is, een andere keer zit ik de hele avond mensen te mailen die ik anders eigenlijk nooit sprak, of ik spreek iemand op Skype en heb gesprekken die ik thuis niet zou hebben. Tot nu toe was het te koud om buiten nog van het licht te genieten en te haken ofzo, maar misschien dat dat vandaag veranderd is. Want ik krijg steeds meer zin om de dingen te doen die ik mee heb genomen. Eigenlijk had ik mezelf voorgenomen de komende week niet zoveel op internet te zijn om het alleen zijn te oefenen, maar de gesprekken en mailcontact zijn zo bijzonder dat het te goed voelt ermee te stoppen. Ondanks verschillende mensen die zeggen dat ik mezelf niet zo moet pijnigen en ik jullie wel erg ga missen ervaar ik dat niet zo. Het contact is veranderd, aan de ene kant verweg aan de andere kant dichterbij en dat is goed zo... Het is niet zo dat ik perse moet internetten want voor hetzelfde geld stap ik straks naar buiten voor een wandeling of ga nog even onkruidjes verwijderen en eerder zat ik meer een soort van gekluisterd achter de pc om maar iemand te spreken.

Vandaag mijn eerste uitje alleen gemaakt, ik heb een romeinse weg bezocht hier even buiten het dorp. Het was op zich niet erg indrukwekkend maar het idee dat het een loei oude weg was en te bedenken hoeveel mensen er al over zijn gegaan was wel bijzonder. Toen ik er op de heenweg langsliep bedacht ik me dat het jammer was dat er zoveel bladeren op lagen. Toen ik verder het bos in ging kwam er een frans gezinnetje het bos uit en begon de bladeren van de weg te vegen!! Ik vond het een vreemde ervaring. En het feit dat ik alleen in het bos was, er heen was gegaan, en ik me nog op mijn gemak voelde ook was een heel bijzonder gevoel. Anders had ik me erg ongemakkelijk gevoeld, want wat zouden die mensen wel niet gedacht hebben van zo'n vrouwtje alleen... Ik heb zelfs een aardbeientaartje gekocht om vandaag te vieren, ik ben me er nog op aan het verheugen!

Dit gevoel is zo nieuw voor me dat het soms voelt alsof het niet echt is, alsof ik morgen weer wakker word met mijn oude gevoel. Maar zelfs vanochtend, toen ik wakker werd en Ruup zo ontzettend mistte, voelde ik me niet zo naar als vorige week. Het was goed dat ik hem mistte, en ondanks dat ik even geprobeerd heb of hij vandaag nog wilde komen was het goed toen we ophingen. Ik was "gewoon" verdrietig blijkbaar, en dat is voor mij heel bijzonder... Soms zie ik zoveel mooie dingen, ruikt het lekker, voel ik de zon of de zomer, dat ik het gevoel heb uit elkaar te barsten. En heel soms, heel even, voel ik de magie die ik ken van toen ik klein was. Vandaag was het toen Hans een dennenappel op een potje zette, geen idee waarom maar het was er! En ondanks dat ik dat gevoel nog wel eens had komt het duidelijk terug want het gebeurd steeds vaker, van die glimwormpjes zo af an toe...

Ik ga mijn was maar eens ophangen... En mijn taartje was errug jummie!! :-D

Oh, ik heb gister nog wat foto's geplaatst hier, maar daar krijgen jullie blijkbaar geen melding van. Bij deze dus.